Vrijdag 10 mei 1940
Die nacht mag men nooit vergeten. Het begon rond half vier toen de familie Walt gewekt werd door het gebrom van vliegtuigen. Snel kleedde iedereen zich aan en ging de straat op. Wat was er aan de hand? Een oefening of een aanval op Engeland? De vliegtuigen kwamen vrij laag over en droegen grote hakenkruizen. Duitsers, dus toch een aanval op Engeland?
De familie Walt woonde in die jaren vlakbij de spoorlijn en het leek er op of de vliegtuigen de spoorlijn volgden. De radiodistributie hielp hen uit het ongewisse. De Duitsers hadden een aanval op het westen ingezet en waren daarbij ook Nederland binnengevallen. 's Morgens ging Harm gewoon naar zijn werk op de Zwartglas-fabriek. Daar werden ze onmiddellijk aan het werk gezet. De productiehal moest verduisterd worden. De over straalde vooral 's avonds en 's nachts veel licht uit. De luchtkap op de fabriek en de ramen moesten met planken worden afgedicht. Dat was niet eenvoudig. Harm zat in de dakgoot en moest de op maat gemaakte planken naar boven opsteken. Vliegtuigen trokken op korte afstanden over, er werd geschoten, Duitse jagers? Soms was het even rustig, maar dan kwamen ze weer, zo te zien erg laag. Maar het werk vorderde en werd door anderen overgenomen. Janus de smid, een kort dik gifkikkertje, riep tegen de leerling Adrie: "Geef me 'ns een halfduimse moer, dat ik er één voor zijn flikker gooi, vlug." Wij jongeren mochten gewoon op tijd naar huis.
Maar daar heerste ook al veel onrust en spanning. Via de radiodistributie bleef men op de hoogte van de toestand en dat was niet mis. Het eerste legerbericht luidde: 'Duitse troepen hebben hedennacht de Nederlandse grens overschreden en zijn in aanraking met onze grenstroepen gekomen. Onze grenstroepen volbrengen de hun opgedragen taak', enzovoort. Ook werd er een proclamatie van de koningin uitgegeven.
Zaterdag 11 mei
Van werken kwam niet veel. Om 13.00 uur eindigde de werkweek. Overal heerste een gespannen stemming. Veel geruchten deden de ronde. En in het stadje werd het steeds drukker, steeds meer mensen op straat. Op die dag kwamen de eerste terugtrekkende Nederlandse militairen in Leerdam aan. Zij kwamen uit de Peelstelling op legerzijwielen of fietsen die ze onderweg gevorderd hadden. Zij werden tijdelijk ondergebracht in scholen, maar ook bij particulieren. Ook bij de familie Walt. De voorkamer was al gevorderd; nu werd het een in- en uitlopen van soldaten. Maar wat wil men in zo'n situatie.
Langzaam sijpelden ware of niet ware berichten door. Maar men had de moed noch het vertrouwen verloren en men was ervan overtuigd dat de Duitsers zouden worden teruggeslagen.
